ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ANAKTOPA

Σε αρκετούς στίχους ραψωδιών μας αναφέρονται στοιχεία σχετικά με τη δομή των βασιλικών ανακτόρων. ‘Ετσι βλέπουμε ότι ήταν μεγαλοπρεπέστατα, και με μερικές παραλλαγές η αρχιτεκτονική δομή τους παρέμεινε η ίδια στα μυκηναϊκά χρόνια. Στο ανάκτορο των ομηρικών χρόνων υπήρχαν τα εξής κύρια μέρη: α) το πρόθυρο, δηλ. το χώρο που βρίσκεται πριν από την εξωτερική πόρτα, από τον οποίο έμπαιναν από το δρόμο στην αυλή, στο μέσον της οποίας υπήρχε βωμός του Δία, β) την αίθουσα, διάδρομος από τον οποίο έμπαιναν από την αυλή σε ψηλό και άνετο δωμάτιο που λεγόταν μέγαρο, όπου έτρωγαν και δέχονταν τους επισκέπτες. Στο μέσον του μεγάρου, υπήρχε η εστία πάνω από την οποία η οροφή σχημάτιζε ένα είδος φεγγίτη (το οπαίον το οποίο ήταν κυκλικό άνοιγμα στην οροφή) για φωτισμό και αερισμό του μεγάρου. Πίσω από το μέγαρο υπήρχε ο θάλαμος (το ανώγι) που χρησιμοποιόταν για κοιτώνας και χώρος όπου έμεναν οι γυναίκες.

Για φωτισμό και θέρμανση είχαν τους λαμπτήρες, δηλαδή σχάρες πάνω στις οποίες έκαιγαν ξύλα ή δαδιά. Χρησιμοποιούσαν και τους φανούς, δηλ. ενωμένα ξύλινα ραβδιά, που τα βουτούσαν σε πίσσα ή ρετσίνι ανακατωμένο με κερί.