Monday, January 27, 2014

Η Σφίγγα έβαζε δύσκολα αινίγματα και σκότωνε εκείνους που δεν έβρισκαν την απάντηση

 
Τεράστια, μυστηριώδης, μοιάζει με ένα σιωπηλό φύλακα στην είσοδο του αγνώστου. Έχει ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα λιονταριού και παραμένει αιώνιο σύμβολο του ανεξιχνίαστου. Στην ελληνική μυθολογία η Σφίγγα έβαζε δύσκολα αινίγματα και σκότωνε εκείνους που δεν έβρισκαν την απάντηση, μέχρι που ο βασιλιάς Οιδίπους έλυσε το αίνιγμά της και τη νίκησε για πάντα.Στην Αρχαία Θήβα στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς ''Τι εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;''«Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έσφιγγε, μέχρι να πεθάνει. Ο Οιδίπους έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος, αφού όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος αλλά χρησιμοποιεί σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι.

Nαυτίλος: Ταξιδεύοντας την Ελλάδα

«Nαυτίλος: Ταξιδεύοντας την Ελλάδα» είναι ο τίτλος της έκθεσης που ανοίγει επισήμως για το κοινό την Πέμπτη με αφορμή την ελληνική προεδρία. Η έκθεση περιλαμβάνει 93 αρχαιότητες προερχόμενες από 29 δημόσια αρχαιολογικά μουσεία ολόκληρης της χώρας και από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, καθώς και έργα 24 σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών, που προέρχονται από ιδιωτικές συλλογές, συλλογές καλλιτεχνών και μουσεία. Xoρηγοί της έκθεσης είναι η Aegean και ο ΟΛΠ.

Έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, φωτογραφίας, οπτικές και ηχητικές δράσεις και video art, σε έναν τολμηρό και δημιουργικό διάλογο με πήλινα αγγεία, μαρμάρινα ειδώλια και γλυπτά, τοιχογραφίες, σφραγιδόλιθους, νομίσματα, επιγραφικά μνημεία και δείγματα της αργυροχρυσοχοΐας από το 3200 π.Χ. έως τον 2ο αι. μ.Χ

Πηγή: Oι Βρυξέλλες νιώθουν δέος και χαρακτηρίζουν δώρο Θεού την έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων «Ναυτίλος» http://www.iefimerida.gr/node/139769#ixzz2rUpYknoG

Υπήρχε γραφή την εποχή του Τρωικού πολέμου?

Photo: Τα Ομηρικά έπη είναι δύο ποιήματα 28 χιλιάδων δεκαπεντασύλλαβων στίχων με ρητορικά και λογοτεχνικά σχήματα αξιοθαύμαστα και μοναδικά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Από όλα τα ερωτήματα του Ομηρικού Ζητήματος το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι:
"αν υπήρχε γραφή την εποχή του Τρωικού πολέμου?"

Ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, πολλά σχολικά βιβλία (και πανεπιστημιακά) υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καν γραφή την εποχή του Τρωικού, και άρα τα έπη του Ομήρου δεν ήταν γραμμένα αλλά διαδίδονταν προφορικώς και ότι μόλις τον 8ο αιώνα π.Χ. καταγράφηκαν!?

Η απάντηση στην παραπάνω ανοησία - αυθαιρεσία είναι η εξής:

Υπήρχε γραφή πολλές γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο!Η Ιστορία του Βελλεροφόντη όπως περιγράφεται στην ραψωδία Ζ της Ιλιάδας στους στίχους 119_236, αποδεικνύει την αλήθεια αυτής της πρότασης, καθώς επίσης και μερικές άλλες αλήθειες, όπως ότι ο Τρωικός πόλεμος ήταν εμφύλιος, ότι υπήρχε πολύ υψηλού επιπέδου πολεμικό δίκαιο την εποχή εκείνη και άλλα πολλά.
ΙΛ. Ζ 169 "Γράψας εν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά" (γράψας σε πίνακα πτυσσόμενο θυμοφθόρα πολλά)  λέγει ο Γλαύκος στον Διομήδη πριν μονομαχήσουν, για τον βασιλιά της Κορίνθου Προίτον, ο οποίος έστειλε με πομπή (ΙΛ. Ζ 168 πέμπε δέ μιν Λυκίην..) τον παππού του (του Γλαύκου), τον Βελλεροφόντη στην Λυκία, και είχε δώσει στην πομπή ένα πτυσσόμενο πίνακα (κάτι σαν τα σημερινά τετράδια), στον οποίο είχε γράψει πολλά "θυμοφθόρα" στον πενθερό του για να τιμωρήσει αυτός τον Βελλερεφόντη καθότι ήταν επισκέπτης-φιλοξενούμενός του και δεν μπορούσε να τον τιμωρήσει ο ίδιος.

Δεν θα αναφερθώ στις ιστορικές και αρχαιολογικές ανακαλύψεις περί της υπάρξεως γραφής, όλα αυτά μπορεί σήμερα ένας καλοπροαίρετος ερευνητής να τα βρει και να πειστεί για το ότι υπήρχε γραφή πολλές χιλιετίες πριν. Το αν δεν υπήρξαν αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα μέχρι σήμερα, προφανώς οφείλεται στην τεχνολογία της αποτύπωσης της γραφής την εποχή εκείνη, ώστε να μην αντέχουν στο χρόνο τα κείμενα!

Το συμπέρασμα είναι ότι από το ίδιο το κείμενο προκύπτει ότι υπήρχε γραφή πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και είναι ανοησία να υποστηρίζουν κάποιοι ότι και την "γραφή" αυτή την ανακάλυψε η φαντασία του πολυμήχανου ποιητή! 
 
 
Τα Ομηρικά έπη είναι δύο ποιήματα 28 χιλιάδων δεκαπεντασύλλαβων στίχων με ρητορικά και λογοτεχνικά σχήματα αξιοθαύμαστα και μοναδικά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Από όλα τα ερωτήματα του Ομηρικού Ζητήματος το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι:
"αν υπήρχε γραφή την εποχή του Τρωικού πολέμου?"

Ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, πολλά σχολικά βιβλία (και πανεπιστημιακά) υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καν γραφή την εποχή του Τρωικού, και άρα τα έπη του Ομήρου δεν ήταν γραμμένα αλλά διαδίδονταν προφορικώς και ότι μόλις τον 8ο αιώνα π.Χ. καταγράφηκαν!?

Η απάντηση στην παραπάνω ανοησία - αυθαιρεσία είναι η εξής:

Υπήρχε γραφή πολλές γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο!Η Ιστορία του Βελλεροφόντη όπως περιγράφεται στην ραψωδία Ζ της Ιλιάδας στους στίχους 119_236, αποδεικνύει την αλήθεια αυτής της πρότασης, καθώς επίσης και μερικές άλλες αλήθειες, όπως ότι ο Τρωικός πόλεμος ήταν εμφύλιος, ότι υπήρχε πολύ υψηλού επιπέδου πολεμικό δίκαιο την εποχή εκείνη και άλλα πολλά.
ΙΛ. Ζ 169 "Γράψας εν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά" (γράψας σε πίνακα πτυσσόμενο θυμοφθόρα πολλά) λέγει ο Γλαύκος στον Διομήδη πριν μονομαχήσουν, για τον βασιλιά της Κορίνθου Προίτον, ο οποίος έστειλε με πομπή (ΙΛ. Ζ 168 πέμπε δέ μιν Λυκίην..) τον παππού του (του Γλαύκου), τον Βελλεροφόντη στην Λυκία, και είχε δώσει στην πομπή ένα πτυσσόμενο πίνακα (κάτι σαν τα σημερινά τετράδια), στον οποίο είχε γράψει πολλά "θυμοφθόρα" στον πενθερό του για να τιμωρήσει αυτός τον Βελλερεφόντη καθότι ήταν επισκέπτης-φιλοξενούμενός του και δεν μπορούσε να τον τιμωρήσει ο ίδιος.

Δεν θα αναφερθώ στις ιστορικές και αρχαιολογικές ανακαλύψεις περί της υπάρξεως γραφής, όλα αυτά μπορεί σήμερα ένας καλοπροαίρετος ερευνητής να τα βρει και να πειστεί για το ότι υπήρχε γραφή πολλές χιλιετίες πριν. Το αν δεν υπήρξαν αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα μέχρι σήμερα, προφανώς οφείλεται στην τεχνολογία της αποτύπωσης της γραφής την εποχή εκείνη, ώστε να μην αντέχουν στο χρόνο τα κείμενα!

Το συμπέρασμα είναι ότι από το ίδιο το κείμενο προκύπτει ότι υπήρχε γραφή πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και είναι ανοησία να υποστηρίζουν κάποιοι ότι και την "γραφή" αυτή την ανακάλυψε η φαντασία του πολυμήχανου ποιητή!
 

Το όνομα ΛΥΚΟΣ προέρχεται από τη λέξη "λύκη", που σημαίνει φως

Το όνομα ΛΥΚΟΣ προέρχεται από τη λέξη "λύκη", που σημαίνει φως.Οι λύκοι ήταν κάποτε άφθονοι και κατοικούσαν σε όλη σχεδόν την Ευρωπη,Ασία,Βόρεια Αμερική και τη Μέση Ανατολή.Εως και πριν απο λίγους αιώνες ήταν το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στη Γη. Σήμερα, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν με την εξάπλωση και τη δραστηριότητα του ανθρώπου η καταστροφή των τόπων διαβίωσης των λύκων ειναι ενα τραγικό γεγονός.Ο λύκος συγκεντρώνει την ομορφιά, την εξυπνάδα αλλα και τη δύναμη και γι αυτό μισήθηκε με ιδιαίτερο μίσος από τον άνθρωπο.

Η ανελέητη εξόντωσή του οδήγησε, εδώ και κάποιους αιώνες στην πλήρη εξαφάνισή του, από όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης.Στην Ελλάδα, από το 1924 μέχρι το 1981, κυνηγήθηκε με ιδιαίτερο μίσος με δηλητηριώδη δολώματα, δόκανα και με όποιο μέσο, όσο το δυνατόν πιο κτηνώδες, μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν.Το 1993 απαγορεύθηκε η εξόντωσή του, όταν ενσωματώθηκε στην Ελληνική Νομοθεσία η Κοινοτική οδηγία 92/43.

Αν δεν τον σκοτώσει κάποιο δίποδο, ο λύκος ζει 8-16 χρόνια. Το ύψος του φτάνει περίπου το 1,5 μέτρο και μπορεί να τρέχει με 40 χιλ./ώρα. Η όσφρησή του είναι ισχυρότατη, όπως και η ακοή του. Ζει σε αγέλες και σε κάθε αγέλη υπάρχει ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, που αποτελούν το κυρίαρχο ζευγάρι της αγέλης.Το ζευγάρι ζει μαζί για όλη του τη ζωή.Κάθε θηλυκό γεννάει 3-7 μικρά, τα οποία ζουν με τους γονείς τους μέχρι 22 μηνών. Μετά εγκαταλείπουν την αγέλη και ψάχνουν άλλον χώρο, δικό τους.

Ο λύκος ηταν παντα παρών στους Μύθους και τις Παραδόσεις της Ελλάδας.Εντονη είναι η παρουσία του λύκου στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Τον συναντάμε στη συνοδεία της θεάς Αρτεμης μαζί με άλλα ζώα. Ο θεός Απόλλωνας συχνά αναφέρεται ως Λύκειος. Αυτή είναι μια επίκληση του Απόλλωνα ως θεού του φωτός που δηλώνει την καταγωγή των λέξεων λυκόφως και λυκαυγές, δηλαδή το σούρουπο και τη χαραυγή. Τα νομίσματα του Αργους που είχε προστάτη το θεό Απόλλωνα διακοσμούνταν με λύκους περίπου εώς τον 5ο αιώνα π.χ. Ενας μπρούτζινος λύκος υπήρχε σε ένα από τα πιο φημισμένα ιερά του Απόλλωνα, το μαντείο των Δελφών, πιθανότατα σε ανάμνηση του λύκου που σκότωσε ένα ληστή του ναού σε μικρή απόσταση από το ιερό και ύστερα οδήγησε σε αυτόν τους προσκυνητές. Στο νότιο άκρο της Ακρόπολης υπάρχουν τα ερείπια του Λυκείου, ενός κτιρίου που χρησιμοποιούνταν ως χώρος λατρείας του θεού Απόλλωνα.

Στον ίδιο χώρο δίδαξε και ο Αριστοτέλης την εποχή που έγραφε το «Περί ζώων ιστορίαι». Το κεφάλαιο που αφιερώνει στους λύκους συμπεριλαμβάνει τον μύθο της γέννησης του Απόλλωνα στη νήσο Δήλο. Σύμφωνα με το μύθο η μητέρα του Απόλλωνα, Λητώ, μεταμορφωμένη σε λύκο και συνοδευόμενη από μια αγέλη λύκων ταξίδεψε από τη γη των Υπερβορείων για να έρθει ως τη Δήλο. Σε άλλο μύθο ο Δίας μεταμορφώνει σε λύκους τον Λυκάονα μυθικό βασιλιά της Αρκαδίας και τους γιούς του μετά από ένα ανόσιο γεύμα που του προσφέρουν.Από το μύθο αυτόν μένει στους αιώνες η ονομασία του όρους Λύκαιον στην Αρκαδία. Ο Σωκράτης στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα χρησιμοποιεί το μύθο του Λυκάονα για να αποτρέψει πολιτική συμπεριφορά που οδηγεί στην τυραννία. Λύκος ονομάζεται και ο βασιλιάς που υποδέχτηκε φιλόξενα τους Αργοναύτες στον Αδη. Ενα βασιλιά Λύκο αναφέρει στα έργα του «Ηρακλής» και «Αντιόπη» ο Ευριπίδης. Ο λύκος πρωταγωνιστεί σε πολλούς μύθους του Αισώπου που έχουν κάνει το γύρω του κόσμου καθώς και στις παραδόσεις, στις παροιμίες και στα παραμύθια της νεότερης Ελλάδας.

Πολλά είναι και τα τοπωνύμια που υποδηλώνουν την παρουσία του λύκου στην Ελλάδα, όπως τα χωριά Λυκοτρίχι Δωδώνης, Λυκόστομο Καβάλας, Λοκοστάνη Δωδώνης, Λύκος Φιλιατών, Λύκοι Εδεσσας, Λυκοδρόμι Ξάνθης, Λυκόβρυση Αττικής. Τοποθεσίες σε πρηνές περιοχές με ονόματα όπως Λυκορράχη, Λυκόρεμα, Λυκόλακκα κτλ. είναι πολύ συνηθισμένες. Εκπληκτικά μεγάλος είναι ο αριθμός των τοπωνυμίων που έχουν σχέση με το λύκο και στην Πελοπόννησο κάτι που υποδηλώνει την μέχρι πρόσφατα παρουσία του, όπως τα χωριά Λυκοποριά Κορινθίας, Λυκότραφος Μεσσηνίας, Λύκισσα Πυλίας, Λυκόσουρα Μεγαλόπολης, Λυκοτρύπι Ναυπλίας κτλ.
 

Τα πέρατα της ψυχής δε θα βρεις προχωρώντας

Ρητά και Παροιμίες των αρχαίων ημών προγόνων–
Σημερινή πρόταση
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει.. (Ηράκλειτος)

Απόδοση
Τα πέρατα της ψυχής δε θα βρεις προχωρώντας, όσο μακριά και αν σε φέρει ο δρόμος σου• τόσο βαθύ λόγο περιέχει.

Tuesday, January 21, 2014

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ

ΟΙ ΕΡΥΘΡΟΔΕΡΜΟΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΑΝ, ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ !!!
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ?

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2014















ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2014

Διαβάστε όσα περισσότερα έργα μπορείτε,των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και Συγγραφέων





































Διαβάστε όσα περισσότερα έργα μπορείτε,των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και Συγγραφέων.Στο σχολείο φροντίζουν να μας κάνουν να γυρίσουμε την πλάτη,σε μια απίστευτη πηγή γνώσεων και αντιλήψεων.

Ποιό είναι το κύκλωμα του παράνομου εμπορίου Ελληνικών αρχαιοτήτων

Ποιό είναι το κύκλωμα του παράνομου εμπορίου Ελληνικών αρχαιοτήτων τα τελευταία τριάντα χρόνια?

Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται ο κόσμος των δημοπρασιών,οι διευθυντές μουσείων,οι αρχαιοπώλες.οι μεγάλοι συλλέκτες και από την άλλη οι επιστήμονες αρχαιολόγοι και οι διωκτικές αρχές στην Ελλάδα,το Λονδίνο, την νέα Υόρκη, τη Γενεύη, την Ιερουσαλήμ,και την Ρώμη.Και τα ιερά κειμήλια των προγόνων μας, ο κρατήρας του Ευρόνιου, ο θησαυρός των Αηδονίων, το άγαλμα του Σοαρμπουρκεν, τα κλοπιμαία από το μουσείο της Κορίνθου, και η περίφημη μάσκα του Απόλλωνα.Είναι μια αποκαλυπτική ματιά στο παράνομο εμπόριο ελληνικών αρχαιοτήτων από τον 19o αιώνα έως σήμερα, με έμφαση στις δυο τελευταίες δεκαετίες. Αποτέλεσμα πέντε χρόνων έρευνας από τους Ανδρέα Αποστολίδη και Νικόλα Ζηργάνου, γυρίστηκε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, στην Αγγλία, τη Νέα Υόρκη, την Ιταλία, τη Γενεύη, το Ισραήλ και τη Γερμανία.

Μέσα από συνεντεύξεις και οπτικό υλικό αποκαλύπτεται το παράνομο διεθνές εμπόριο ελληνικών αρχαιοτήτων που γίνεται ανάμεσα σε αρχαιοπώλες, συλλέκτες, δημοπρασίες και μουσεία.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/09/blog-post_15.html

ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΤΗΝ ΚΑΤΈΤΑΞΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΤΗΝ ΚΑΤΈΤΑΞΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ".25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΓΥΡΟ ΜΑΣ ΑΝΑΡΩΤΙΌΜΑΣΤΕ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΗΤΑΝ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ" Ή ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΈΡ. http://www.youtube.com/watch?v=_ZA-nqtWkVQ

Μια από τις πιο ποιητικά "αποκαλυπτικές" σκηνές στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, από τη θρυλική ταινία cult του αμερικανού σκηνοθέτη John Carpenter "They Live" (1988) η οποία στα ελληνικά αποδόθηκε με τον τίτλο "Ζουν ανάμεσά μας"

Ο Νέρων ήταν μία λεπτή και καλλιτεχνική προσωπικότητα

Ο Νέρων ήταν μία λεπτή και καλλιτεχνική προσωπικότητα. Εκτιμούσε τα ιερά όλων των θρησκειών που υπήρχαν στην Ρώμη. Ήταν ο πρώτος μη Χριστιανός αυτοκράτωρ που νομοθέτησε υπέρ των πτωχών και των σκλάβων. Είχε απαγορεύσει τις μονομαχίες γιατί απεχθανόταν τις αιματοχυσίες. Ανέβαλλε συνεχώς την υπογραφή της εκτελέσεως των καταδικαστικών αποφάσεων, έτσι έδινε χρόνο στους καταδικασθέντες να πεθαίνουν από φυσικά αίτια. Είχε σταματήσει όλες τις πολεμικές εχθροπραξίες, για να σταματήσει το εμπόριο των σκλάβων που πλούτιζε τους συγκλητικούς. Υπήρξε πάντοτε φιλέλλην, είχε επισκευθεί δύο φορές την Ελλάδα όπου πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, ελευθέρωσε την Πελοπόννησο και απήλλαξε για πέντε χρόνια την Ελλάδα από την φορολογία. Αυτή η φιλολαϊκή και φιλελληνική του πολιτική είχε εξοργίσει την αδίστακτη πλουτοκρατία της Ρώμης και τους φανατικούς οπαδούς της νέας αιρέσεως του Εβραιοχριστιανισμού. Αυτές οι δύο τάξεις από κοινού προετοίμαζαν την δολοφονία του, με επικεφαλής σύνδεσμό τους, τον προσωπικό του δάσκαλο Σενέκα και την μητέρα του.

Την ημέρα του εμπρησμού της Ρώμης

Την ημέρα του εμπρησμού της Ρώμης, ο Νέρων την ανηγόρευσε σε ημέρα πένθους και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να ανακουφίσει, να βοηθήσει τα θύματα και να αποκαταστήσει τις τεράστιες ζημιές. Ο ιστορικος Τάκιτος μας πληροφορεί ότι την ημέρα της μεγάλης συμφοράς, συναντούσες στους δρόμους περίεργους ανθρώπους με αναμμένους δαυλούς στα χέρια, που τους πετούσαν μέσα στα σπίτια για να δυναμώνουν και επεκτείνουν την πυρπόληση.

Ποιοί ήταν όμως αυτοί που έσκαβαν κρυφά και άτιμα τον λάκκο του Νέρωνος; Πρώτος απ΄ όλους ο δάσκαλός του ο Σενέκας, ο πρώην στωικός φιλόσοφος και κρυπτοχριστιανός .Δεν είναι επίσης παράξενο ότι ο Παύλος αλληλογραφούσε με τον Σενέκα;

Υπάρχει ακόμη κάτι παράξενο στην «Αποκάλυψη» του Ιωάννη

Υπάρχει ακόμη κάτι παράξενο στην «Αποκάλυψη» του Ιωάννη: Η γυναίκα που είχε δει την μεγάλη πόλη - Ρώμη η οποία έχει υπό την εξουσίαν της όλους τους Βασιλείς της γής .... μία ημέρα θα γεμίση πληγές και θα καή από την φωτιά και κάθε καπετάνιος, οι ναύτες και όσοι εργάζονται στην θάλασσα θα δούνε τον καπνό από μακρυά ενώ αυτή θα καίγεται (Κεφ. 17 και 18). Δεν προαναγγέλεται ο εμπρησμός ; Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η αποκάλυψη είναι ένα αποκρυφιστικό βιβλίο. Η σύλληψη του Παύλου και η μεταφορά του στην Ρώμη, ήταν μέρος ενός καλά οργανωμένου σχεδίου που σκοπό είχε την ανατροπή και τον θάνατο του φιλέλληνα Νέρωνα, με την πυρπόληση της Ρώμης και την ανόρθωση των Εβραίων στην Ιερουσαλήμ. Τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι Χριστιανοί έκαψαν κατ’ επανάληψη την Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι Χριστιανοί έκαψαν κατ’ επανάληψη την Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, δύο φορές την Αγία Σοφία, ότι σκότωσαν με τον πλέον βάρβαρο και ειδεχθή τρόπο και έκαψαν το σώμα της μεγάλης Αλεξανδρινής φιλοσόφου και μηθηματικού Υπατίας, καθώς και πολλών άλλων εκατομμυρίων Εθνικών – Ελλήνων…

Και τέλος ότι επί αιώνες, μαυροφορεμένες φιγούρες (στην αρχή ήσαν Εβραίοι, που με την πάροδο του χρόνου είχαν μετεξελιχθεί με τον προσυλητισμό σε όργανά τους οι Χριστιανοί, γιατί διατηρούσαν ένα βαθύ μίσος κατά των Ελλήνων, των Ρωμαίων και των έργων του πολιτισμού των), περιφερόταν στον ευρύ Ελληνικό χώρο, έχοντας στο ένα χέρι δαυλούς και στο άλλο σφυριά, έκαιγαν και έσπαζαν κάθε τι το Ελληνικό – ειδωλολατρικό κατ’ αυτούς. Φυσικά με τις εντολές και την χρηματοδότηση των Ανθελλήνων Ρωμαιο-Βυζαντινών αυτοκρατόρων…

Ο Παύλος είναι ο φανατικός Μεσσιανικός Ζηλωτής που αγωνίστηκε για το Εβραικό όραμα

Ο Παύλος είναι ο φανατικός Μεσσιανικός Ζηλωτής που αγωνίστηκε για το Εβραικό όραμα, το οποίο συνίστατο στην απελευθέρωση του λαού του και την υποταγή όλου του κόσμου σε αυτούς δια του Γιαχβέ.

Ο Παύλος σαν καλός Φαρισαίος, ήταν ο εκφραστής, με κάθε μέσον, του καθαρού Εβραισμού. Ο Εβραισμός με τον Παύλο εκδικείται τον Ελληνισμό, εξ αιτίας της ανωτερότητός του σε όλους τους τομείς. Ο Εβραισμός πάντοτε μισούσε και υπολόγιζε σαν μεγαλύτερο εχθρό του τον Ελληνικό πολιτισμό και τις επιτεύξεις του, αυτό αποδεικνύεται από τα επίσημα γραπτά τους, τουλάχιστον από τον 7ο αιώνα π.Χ. Γιατί η δύναμη του Ελληνισμού βασίζεται στην γνώση, στην ελευθερία του πνεύματος και της συνειδήσεως και όχι σε μία τυφλή πίστη. Όταν οι Εβραίοι μιλούσαν για παγανιστές και ειδωλολάτρες, εννούσαν τους Φιλισταίους-Έλληνες, τον πολιτισμό τους και τις φιλοσοφικο-θρησκευτικές αντιλήψεις των και την ανεξιθρησκίας τους.

Ο Παυλισμός δεν είναι ο πρώτος ιδεαλιστικός Χριστιανισμός, ο Παύλος πρόδωσε, πλαστογράφησε και αλλοίωσε τον Χριστό και δεν θα είχε επιβληθεί στον Ελλαδικό τουλάχιστον χώρο, εάν οι Ρωμαίοι δεν είχαν υποδουλώσει, μόνον δια των όπλων, τους Έλληνες.

Η Εβραική επικράτηση ήταν τηλε-εντελόμενη, ο Παύλος έπαιξε τον ρόλο της ωρολογιακής βόμβας στά θεμέλια του Ελληνισμού και του πολιτισμού των. Αυτόν τον Ελληνικό πολιτισμό και το αδάμαστο πνεύμα του, που ελεύθερο και άσπιλο θαυμάστηκε, όπως αναφέρουν, από τον Ιησού, ο Παύλος τον ρύπανε.

Ο Χριστιανισμός του Ιησού και ο «Χριστιανισμός» του Παύλου είναι δύο λέξεις που ηχούν το ίδιο, αλλά είναι εντελώς διαφορετικού περιεχομένου και ουσίας.

Και κάτι σημαντικό, ο Ιησούς δεν εξήγγειλε και ούτε δημιούργησε καμία θρησκεία, ο Παύλος λανσάρησε και δημιούργησε την νέα Εβραική αίρεση, η οποία έπρεπε να ονομάζεται Παυλισμός και όχι Χριστιανισμός.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδα “Ημερησία”

http://www.econews.gr/wp-content/uploads/2014/01/fotovoltaika-epixeiriseis-110315.jpgΣύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδα “Ημερησία”, το 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΜΗ υπήρχαν 33.139 συστάσεις νέων επιχειρήσεων και 20.442 κλεισίματα. Οι πιο δημοφιλείς δραστηριότητες εγγραφής επιχειρήσεων ήταν η «παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα» με την καταγραφή 2.497 εγγραφών, ακολουθούν με 852 ανοίγματα οι «υπηρεσίες που παρέχονται από καφετέρια», έπονται με 707 οι «υπηρεσίες που παρέχονται από καφέ μπαρ», ενώ καταγράφηκαν 631 νέες επιχειρήσεις με υπηρεσίες εμπορίου ηλεκτρικού ρεύματος. Στα 609 ανήλθαν τα ψητοπωλεία, σουβλατζίδικα με παροχή σερβιρίσματος, 546 ήταν οι νέες εταιρείες με λιανικό εμπόριο ειδών παντοπωλείου και 491 τα καφενεία.

Εξυπακούεται ότι η έκρηξη της επιχειρηματικότητας στα φωτοβολταϊκά οφείλεται στις παχυλές επιδοτήσεις που απολάμβαναν μέχρι πρότινος οι παραγωγοί. http://www.econews.gr/2014/01/13/fotovoltaika-epixeiriseis-110315/

Την επαναφορά των παραστάσεων και των θεαμάτων με ζώα επιχειρεί να επαναφέρει η κυβέρνηση

http://www.econews.gr/wp-content/uploads/2014/01/theamata-zoa-arcturos-110345.jpg 
Την επαναφορά των παραστάσεων και των θεαμάτων με ζώα επιχειρεί να επαναφέρει η κυβέρνηση δύο μόλις χρόνια μετά την κατάργησή τους, καταγγέλλει ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ.

Όπως αναφέρει η ΜΚΟ “στις αρχές του 2012 ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, φιλοζωικές οργανώσεις, ευαισθητοποιημένοι πολίτες και ομάδες πανηγύρισαν την ψήφιση του Ν.4039/2012 ο οποίος απαγόρευσε τη λειτουργία τσίρκων με ζώα καθώς και κάθε είδους παραστάσεις με ζώα. Ήταν το επιστέγασμα χρόνιων προσπαθειών που καθιστούσε την Ελλάδα την πρώτη χώρα στην Ευρώπη και δεύτερη στον κόσμο με τσίρκο χωρίς κανένα είδος ζώου και τέταρτη χώρα στην Ευρώπη χωρίς τσίρκο με άγρια ζώα”.
http://www.econews.gr/2014/01/13/theamata-zoa-arcturos-110345/

Persephone was the beautiful daughter of Zeus

Και ενώ μάζευε η Περσεφόνη ένα νάρκισσο στο Νύσιον Πεδίο , η γη άνοιξε, ξεπήδησε ο Άδης με το άρμα του και την άρπαξε. Οι κραυγές για βοήθεια δεν ακούστηκαν από κανένα, εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο. Ο Δίας ήταν μακριά.

Persephone was the beautiful daughter of Zeus and Demeter. She was a most innocent child, and spent most of her days roaming her the lands of the earth. Where ever she stepped, flowers would appear, and all of the animals would follow her to marvel at her beauty. Like all blissfull existances, hers soon came to an end. Hades, the lord of the Underworld, was getting lonely and depressed in his gloomy domain. He gazed up to the earth, and who should he spy, but beautiful Persephone. He decided that he must have her. Hades hitched up his chariot and was soon riding up towards the daylight. Persephone heard a rumbling sound and, worried, ran off in search of her mother. She didn't get very far when a hole appeared in the ground, and out rode Hades. The god grabbed Persephone, put her in his chariot, and rode back into the ground before anyone could see him. Or so he thought

Pick a card, any card.

Pick a card, any card.

Friday, January 10, 2014

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ !!!! ULYSSES 31


Από την ώρα που γεννιόμαστε μας ακολουθεί η σκόνη που μας έραναν οι μοίρες…

Από την ώρα που γεννιόμαστε μας ακολουθεί η σκόνη που μας έραναν οι μοίρες…
Η Κλωθώ, που συμβολίζει το παρόν,  γνέθει το νήμα της ζωής μας.
Η Λάχεσις συμβολίζει το μέλλον. Καθορίζει και ορίζει τι θα “λάχει” στον καθένα μας στον περίπατο μας σε αυτή τη ζήση.
Η Άτροπος, η τρίτη μοίρα, συμβολίζει το παρελθόν και έχει την υπέρτατη δύναμη, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, όταν έρθει η ώρα, να κόψει το νήμα της ζωής μας.
Οι Μοίρες λοιπόν ευθύνονται για τα καλά και τα κακά στη ζωή μας, σύμφωνα πάντα με την Ελληνική μυθολογία.
Η τύχη μας και η ατυχία, η ευτυχία και  δυστυχία μας καθώς και η διάρκεια της ζωής μας είναι στα χέρια αυτών γυναικών πριν καν γεννηθούμε.

ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ANAKTOPA

Σε αρκετούς στίχους ραψωδιών μας αναφέρονται στοιχεία σχετικά με τη δομή των βασιλικών ανακτόρων. ‘Ετσι βλέπουμε ότι ήταν μεγαλοπρεπέστατα, και με μερικές παραλλαγές η αρχιτεκτονική δομή τους παρέμεινε η ίδια στα μυκηναϊκά χρόνια. Στο ανάκτορο των ομηρικών χρόνων υπήρχαν τα εξής κύρια μέρη: α) το πρόθυρο, δηλ. το χώρο που βρίσκεται πριν από την εξωτερική πόρτα, από τον οποίο έμπαιναν από το δρόμο στην αυλή, στο μέσον της οποίας υπήρχε βωμός του Δία, β) την αίθουσα, διάδρομος από τον οποίο έμπαιναν από την αυλή σε ψηλό και άνετο δωμάτιο που λεγόταν μέγαρο, όπου έτρωγαν και δέχονταν τους επισκέπτες. Στο μέσον του μεγάρου, υπήρχε η εστία πάνω από την οποία η οροφή σχημάτιζε ένα είδος φεγγίτη (το οπαίον το οποίο ήταν κυκλικό άνοιγμα στην οροφή) για φωτισμό και αερισμό του μεγάρου. Πίσω από το μέγαρο υπήρχε ο θάλαμος (το ανώγι) που χρησιμοποιόταν για κοιτώνας και χώρος όπου έμεναν οι γυναίκες.

Για φωτισμό και θέρμανση είχαν τους λαμπτήρες, δηλαδή σχάρες πάνω στις οποίες έκαιγαν ξύλα ή δαδιά. Χρησιμοποιούσαν και τους φανούς, δηλ. ενωμένα ξύλινα ραβδιά, που τα βουτούσαν σε πίσσα ή ρετσίνι ανακατωμένο με κερί.