Κατάληψη της έκτασης Natura και καταστροφή της Ελληνικής ομορφιάς στην Σκύρο

Κατάληψη της έκτασης Natura και καταστροφή της Ελληνικής ομορφιάς στην Σκύρο

Από το 2005, η Σκύρος, το μεγαλύτερο σε έκταση νησί του συμπλέγματος των βορείων Σποράδων, με πληθυσμό 3.000 κατοίκων, βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, και για την ακρίβεια στο μάτι της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Ορους που αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή ενός γιγαντιαίου αιολικού πάρκου στο νησί.

Φορέας του έργου είναι η «Αιολική Νοτίου Σκύρου ΑΕ» στην οποία το 95% των μετοχών ανήκει στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Ορους. Οπως προκύπτει από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου που έχει συνταχθεί για λογαριασμό των επενδυτών, η συνολική έκταση που θα καταλαμβάνουν τα εννιά αιολικά πάρκα των συνολικά 111 ανεμογεννητριών ανέρχεται σε 36.110 στρέμματα. Τα επτά από αυτά και συνολικά 60 από τις 111 ανεμογεννήτριες χωροθετούνται στο όρος Κόχυλας που έχει ενταχθεί από το 2006 στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστασίας της Φύσης «Natura 2000». Επιπλέον, η περιοχή έχει χαρακτηριστεί και ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ), συνολικής έκτασης 40.967 στρεμμάτων. Οι 60 ανεμογεννήτριες θα καταλαμβάνουν έκταση 26.020 στρεμμάτων, δηλαδή το 63,5% της έκτασης Natura, ακυρώνοντας ουσιαστικά τους λόγους διατήρησής της!

Η κάθε ανεμογεννήτρια θα διαθέτει πτερωτή τριών πτερυγίων μεταβλητού βήματος, διαμέτρου 90 μέτρων και θα αποτελείται από έναν μεταλλικό πυλώνα ύψους μεταξύ 80 και 90 μέτρων. Ο δε πυλώνας θα φέρει διάμετρο 4,5 μέτρα στη βάση του και 2,5 μέτρα στην κορυφή του. Συνολικά δηλαδή το ύψος κάθε ανεμογεννήτριας θα φτάνει περί τα 135 μέτρα (πυλώνας συν πτερύγιο).

Το δυναμικό του συνολικού έργου της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας των 333 MW που επιδιώκεται να παραχθεί από το νησί της Σκύρου προσεγγίζει το 1/3 της ισχύος του λιγνιτικού σταθμού της Μεγαλόπολης. Από την άλλη, το εν λόγω έργο κατατάσσεται πέμπτο σε μέγεθος ισχύος αδειών, μεταξύ του συνόλου των νησιών του ελλαδικού χώρου, ενώ νησιά τουλάχιστον διπλάσιας έκτασης από τη Σκύρο και υψηλότερου αιολικού δυναμικού έχουν επιβαρυνθεί σαφώς λιγότερο σε επίπεδο εγκατάστασης ισχύος αδειών, με αποτέλεσμα η Σκύρος να κατέχει την τρίτη θέση ως προς τη σχέση ισχύος MW και εδαφικής έκτασης.

Το συνολικό μήκος των νέων δρόμων για την πρόσβαση στα γήπεδα εγκατάστασης των αιολικών πάρκων και στους υποσταθμούς, καθώς και για τη διάνοιξη δρόμων για τη διασύνδεση των ανεμογεννητριών, υπολογίζεται σε 60.957 μέτρα, ενώ σε μήκος 6 χιλιομέτρων υφιστάμενων χωματόδρομων προβλέπεται να γίνουν διαπλατύνσεις. Επιπλέον, θα κατασκευαστούν δέκα οικίσκοι ελέγχου, ο καθένας με εμβαδόν 120 τ.μ., εκ των οποίων οι έξι εντός της περιοχής Natura. Επιπλέον, από τα έργα οδοποιίας θα προκύψει περίσσεια χωμάτων 448.089 κυβικών μέτρων, μετά και την αξιοποίηση μέρους αυτών σε επιμέρους εργασίες του συνολικού έργου.

Σαν να μην έφταναν αυτά, άλλες 33 ανεμογεννήτριες έχουν προγραμματιστεί να εγκατασταθούν στις νησίδες της Σκύρου, με άδεια που έχει εκδοθεί ήδη από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), ανεβάζοντας το σύνολο σε 144 με συνολική ισχύ 432 MW, γεγονός που συνιστά τη μεγαλύτερη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Ευρώπη που γίνεται σε τόσο μικρό νησί.

Κι επειδή, τελευταία, γίνεται πολύς λόγος για «ανάπτυξη και επενδύσεις», αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο έργο δεν διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά. Γιατί, όπως ομολογούν και οι ίδιοι οι επενδυτές και αποδεικνύει με μελέτη της η Τράπεζα Πειραιώς το 2010, το 90% περίπου από τα 650 εκατ. ευρώ που θα κοστίσει το έργο θα δαπανηθούν στο εξωτερικό για την αγορά των ανεμογεννητριών και των καλωδίων σύνδεσης και μόλις ένα 10% θα περισσέψει για την εγχώρια οικονομία. Αρα, η προστιθέμενη αξία αυτής της επένδυσης στην ελληνική οικονομία αποβαίνει μηδαμινή.