Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται συστηματικά από το 500 π.κ.χ.

Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται συστηματικά από το 500 π.κ.χ.

Σύμφωνα με το μύθο η Αφροδίτη καλύφθηκε με δεντρολίβανο μετά την ανάδυση της από τη θάλασσα. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν αναγνωρισμένο σαν βότανο που είχε την ικανότητα να βελτιώνει το μυαλό και την μνήμη για αυτό και συχνά φορούσαν στεφάνια του σε εξεταζόμενους μαθητές.

Κατά τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα το φυτό συνδέθηκε με τον έρωτα και τις μάγισσες και αποτελούσε συστατικό ερωτικών φίλτρων. Ήταν ακόμα συστατικό του ξιδιού των τεσσάρων κλεφτών, ένα ξίδι με βότανα που πιστευόταν ότι έδιωχνε την πανούκλα.

Αναφέρεται ότι αφέψημα δεντρολίβανου, κέδρου και τερβινθίνης ήταν ένα ελιξίριο νεότητας, που ονομαζόταν το νερό της βασίλισσας της Ουγγαρίας. Στα νοσοκομεία παλιά έκαιγαν δεντρολίβανο για να απολυμαίνουν τον αέρα.

Εξαιτίας του διακριτικού του αρώματος το δενδρολίβανο απέκτησε τη φήμη του σύμβολου της θύμησης. Χρησιμοποιήθηκε σε κηδείες και στη διακόσμηση τάφων για να θυμίζει ότι δεν ξεχνιούνται οι εκλιπόντες.

Χρησιμοποιήθηκε ακόμα και σε γάμους για να θυμίζει στους νεόνυμφους να μην ξεχνούν τους όρκους τους. Έτσι συμβολίζει ακόμα τη φιλία και την πίστη στις σχέσεις.